Een vleugje inkt in het eten

Voor C2W Lifesciences schreef ik een artikel over drukinkt, verpakkingen en voedsel. Inkt is een mix van chemicaliën, een deel daarvan trekt door het karton richting de inhoud van de verpakking. De risico’s zijn soms verwaarloosbaar, bij tamelijk onschuldige olie, andere keren gaat het om riskantere stoffen. 

Pizza met Bisfenol A

Recycling heeft allerlei milieuvoordelen, maar in het geval van papier en karton raken grondstofstromen verontreinigd. Drukinkt bevat namelijk een batterij aan stoffen: pigmenten, metalen, oliën, oplosmiddelen, fixeermiddelen en foto-initiatoren, die helpen bij drogen van inkt onder uv. Tijdens recycling worden die stoffen grotendeels verwijderd uit de papierpulp, maar er blijven altijd resten achter, inclusief de chemicaliën die tijdens de recycling worden gebruikt. De lijst met stoffen die je kunt aantreffen is lang en divers. Wanneer je vervolgens rijst, pasta of chocolade verpakt in zulk karton, met een verse laag kleurrijke drukinkt op de buitenkant, migreren vervolgens allerlei stoffen door verdamping en direct contact richting het voedsel.

Verder lezen C2W21 dec. 2013 (pdf)